Tuesday, June 12, 2007

ഒരോറ്മ

ഈ ശിതീകരിക്കാത്ത മുറിയിലും ,ഇന്ന് തണുപ്പ് കയറി വരുന്നുന്ട്.
പുറത്ത് നേരിയ ചാറ്റല്‍ മഴയുന്ട്.
ഇന്നിവിടെ കൂട്ടുകാരിയുടെ കമന്ടും കേട്ടിരിക്കുമ്പോള്,പഴയ കാല സ്മരണയിലേക്ക് മെല്ലെയൊന്നു ചെന്നിറങ്ങി...
ഒരിക്കല്,നാലാം ക്ലാസ്സിലോ മറ്റോ ആവുമ്പൊളുന്ടായ രസകരമായ,
എന്നാല്‍ അന്നെന്നെ ഏറെ പേടിപ്പിച്ച,ഒരു ചെറിയ സം ഭവം .
പ്രശാന്ത സുന്ദരമായ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ ഒരു പാട വഴിയിലൂടെ തനിച്ച് നടക്കുകയ്യ്യിരുന്നു...
കൂട്ടുകാരാരും അന്നില്ലാത്തതിന്ടെ ഒരു ചെറിയ പരിഭ്രമം എന്ടെ മനസ്സിലുന്ടയിരുന്നു...
അപ്പോഴാതാ ഞങ്ങളുടെ കയ്യാലയുടെ ഒരരികിലായി ഒരു അന്ചെട്ടു നായ്ക്കള്‍ വരിവരിയായി നില്ക്കുന്നു!!!
അവയുടെയിടയില്‍ അടുത്ത വീട്ടിലെ 'ജിമ്മി 'യും ഉന്ടായിരുന്നു...
ഞാനവയെ ഓടിക്കാനായി കുടയോങി...
പക്ഷേ അതുകൊന്ടൊന്നും ഒരു കാര്യവും ഉന്ടായില്ല!!
അതിലൊരെണ്ണം എന്റെയടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു...
ഞാന്‍ ഓടി...അലറി വിളിച്ചോടി...
എന്ടെ പിന്നാലെ ഈ എട്ടു നായ്ക്കളും ..
ഒരു വിധം ഞാനോടി ഒരു വീട്ടിലെത്തി...
ആ വീട്ടിന്റെ ഗേറ്റിന്ടെയവിടെനിന്നും തിരിഞു നോക്കുമ്പൊള്‍ ഒരു എട്ടു നായ്ക്കള്‍ പാടത്തു നില്ക്കുന്നു,മതിലിനരികില്‍ കുറെയാളുകളും ....

ഇപ്പൊ വല്ലപ്പോഴും അവിടെ പോകുമ്പൊള്‍ ഓര്‍ ത്തു ചിരിക്കാന്‍ ഒരു മധുരിക്കുന്ന ഓറ്മ കൂടി....

4 comments :

Aparna said...

ഇപ്പൊ വല്ലപ്പോഴും അവിടെ പോകുമ്പൊള്‍ ഓര്‍ ത്തു ചിരിക്കാന്‍ ഒരു മധുരിക്കുന്ന ഓറ്മ കൂടി....

മിന്നാമിനുങ്ങുകള്‍ //സജി.!! said...

അതും ശെരിയാ ഓര്‍മകള്‍ ഒരിക്കലും മരിക്കില്ലല്ലൊ.
അതൊരു കനലായി കത്തും ഒരിക്കലും അണയാത്ത ഒരു കനലായി.
ഇനിയും തുടരുകാ..!!!

shinskannan said...

kollam valare nagative ayyi chinthikkaruthu .

guru said...

ennalum ayalpakka sneham polum jimmi kanichiallao.ethinu ororma ennale peridendathu. "nanniyillatha jimmi" ena